Reisverslag van de trekking naar de Toubkal-top
Bootz- en Anders Reizen-collega's Charlotte, Lori en Maarten bedwongen samen de hoogste top van Noord-Afrika: de Toubkal-top (4.167 m). In deze blog neemt Maarten je mee in zijn beleving van de reis.
Op verkenning in Marrakech

Aan de luchthaven van Marrakech worden we opgewacht en naar onze riad in het centrum van de stad gebracht. Onze ogen schitteren een eerste maal bij de aanblik van het sfeervolle hotel met dakterras.
Op verkenning dan maar, door het labyrint van souks en naar het Jemaa el-Fna-plein, zeg maar gerust het kloppende hart van Marrakech. Naar Le Jardin Secret, om te ontsnappen aan de drukte. En naar de Madrassa Ben Youssef, een voormalige Koranschool die indruk maakt met haar verfijnde architectuur.

Na ongeveer anderhalve dag in Marrakech ontmoeten we onze gids Hicham en worden naar een dorpje aan de voet van de Atlas gebracht, waar we ook de rest van ons team ontmoeten: 1 kok, 2 ezeldrijvers en 2 muilezels. Na een korte luswandeling zijn we klaar om de echte tocht naar de Toubkal aan te vatten.
Yalla!

Elke ochtend beginnen we met kleine oogjes en goede moed aan een nieuwe etappe. Met ‘Yalla’, wat zoveel betekent als ‘we zijn weg’, maakt Hicham duidelijk dat het tijd wordt om te vertrekken. Een vroege start hoort er soms bij om de hitte voor te zijn.
Zo komen we elke dag (meer dan) een stapje dichter bij de top van de Toubkal. Maar niet enkel de Toubkal is top, ook het gezelschap. We delen nagenoeg alles: de matrassen tijdens middagdutjes, muntthee met veel suiker, lief en leed, Compeed en snoepjes, tenten, wc-papier enzovoort.

We wandelen door groene valleien, over rotsige bergpassen, door schapenkeutels en langs het verfrissende Ifni-meer. Hicham weet de beste plekjes om te pauzeren. Dan haalt hij noten, vijgen en dadels uit zijn rugzak, zodat wij niet zonder zout en suikers zouden vallen.
Uitrusting en conditie

Naast stevige wandelschoenen heb je warme kledij (handschoenen, muts, buff, donsvest, jas) nodig. Zeker tijdens de beklimming van de top kan er een koude wind zijn. Gelukkig hoef je zelf geen zware rugzak te dragen, want ezels nemen het transport van de bagage voor hun rekening.
Voor een wandelliefhebber met een goede basisconditie mag het niveau van deze reis geen probleem zijn. Op voorwaarde natuurlijk dat hoogteziekte geen vat op jou krijgt. Wij kwamen goed uitgerust, maar zonder echte voorbereiding aan de start.
Beklimming van de top

De eerste uren van de beklimming zijn gehuld in duisternis, met enkel de lichten van tientallen hoofdlampen die zich een weg naar boven zoeken. Zo klimmen we een hele tijd door, de nacht wordt dageraad, en wanneer we de kam net onder de top bereiken, maakt de zon eindelijk haar intrede.
Zachte zonnestralen hullen de Hoge Atlas in een dromerig licht. In dit overweldigende decor dragen we onze laatste loodjes naar de top. Een (licht) euforisch moment breekt aan: missie volbracht! Terwijl het 360° panoroma en onze 100% prestatie doordringen, vereeuwigen we onze korte passage op de top.

Na een afdaling van 2500 hoogtemeters, zitten we diezelfde avond alweer in Marrakech. Met de magische combo hammam, restaurant en riad spoelen we het zweet, de dorst en de vermoeidheid van de voorbije dagen weg.