Mountainbiken in Bali met onze Belgische gids Sarah

Voor Sarah afstudeerde in 2015 maakte ze een grote reis naar Bali met 3 vriendinnen. Onverwachts vond ze er de liefde en bleef ze er wonen. Vandaag leidt ze onze groepen rond op het eiland met de mountainbike! In deze blog vertelt ze hoe ze Kadek leerde kennen en wat er zo onvergetelijk is aan een fietstocht op Bali.

Na een week rondreizen ontmoetten we in Tirtagangga een driver/gids die ons meenam naar de Lempuyang-tempel. Kadek leidde ons langs verschillende tempels. Tijdens deze uitstap klikte het meteen tussen ons en er sloeg een vonk over.

De volgende dag besloten we met hem en een andere gids een fietstocht te maken. Ik reed achteraan en merkte dat hij telkens dicht bij mij bleef, en dat vond ik best leuk. Ik verlengde mijn reis met een week terwijl mijn vriendinnen al terug naar België vlogen.

Toen ik uiteindelijk naar België terugkeerde, moest ik eerst nog drie maanden stage lopen in Marokko om af te studeren. In januari 2016 besloot ik een visum van zes maanden aan te vragen voor Indonesië. Ik dacht: “Laat ik het gewoon proberen. Is het niets, dan keer ik terug. En anders… we zien wel.”

We zijn nu tien jaar verder, en ik ben hier nog steeds.

Ik vind het heerlijk om in harmonie met de natuur te leven. Ik woon in Ababi, een rustig dorpje in Oost-Bali, waar ik de enige “bule” (blanke) ben. We hebben kippen en koeien, en in mijn tuin groeien papaja, mango, bananen, koffie, cacao… heerlijk toch?

Daarnaast is het leven hier nog heel community-gericht. Er zijn veel sociale verplichtingen, wat soms intens is, maar tegelijk heel verbindend werkt. Als er iemand in de familie of buurt een ceremonie heeft, brengen we rijst en suiker, en gaan we helpen. We doen dit ook als er een geboorte of overlijden is.

Ik ben blij dat ik tijdens mijn studies (maatschappelijk advisering en orthopedagogie) al ervaring had opgedaan met ondergedompeld worden in een andere cultuur. Vooral de vier maanden stage in Taroudant, Marokko, waar ik met straatkinderen werkte, was één van de moeilijkste, maar meest leerrijke periodes uit mijn leven. De vaardigheden die ik daar leerde, gebruik ik hier nog dagelijks.

Het is niet altijd eenvoudig. Een andere cultuur is één ding, maar de Balinese cultuur is extra bijzonder omdat religie er zo verweven mee is. Gelukkig legt Kadek me veel uit en kan ik met al mijn vragen bij hem terecht.

Ik voel me nooit verplicht om ergens aan deel te nemen, alles gebeurt vanuit openheid. Soms moet ik wel slikken. Het paradijselijke Bali heeft ook een harde, rauwe kant. Bij de voorbereidingen van de crematie van een nonkel, moesten we met de familie zijn lichaam wassen met heilig water. Ik wist even niet hoe te reageren want in België kennen we dat niet. Hier is het deel van het leven. Ik heb toen even afstand genomen, en dat is helemaal oké.

Eén van de dingen die ik het mooiste vind, is het vermogen van de Balinezen om te vergeven en vooral niet te oordelen, dat laat men aan karma over.

We organiseren de fietstochten sinds 2020. Toen ik in 2015 voor het eerst in Bali was, nam Kadek ons mee op een fietstocht. Het was zo’n mooie ervaring: midden in de natuur, en je ziet dingen waar je anders aan voorbijrijdt. Slow tourism, waar je echt de tijd neemt om Bali op een authentieke manier te beleven.

Bali is de laatste jaren enorm populair geworden, waardoor het moeilijker is om nog echt authentieke plekjes te vinden. Maar met de fiets kom je op paden waar nauwelijks toeristen zijn en waar je het échte Bali ontdekt. Dat gevoel willen we graag delen met reizigers die openstaan voor een ander soort Bali-ervaring.

We starten op de slopes van de Agung-vulkaan, waar we door een landschap dat ooit bedekt werd met lava- en laharstromen fietsen. We zien de lavasteengroeven waar stenen nog met de hand uitgehakt worden, en soms ontmoeten we de mijnwerkers.

Daarna fietsen we door charmante dorpjes, jungle en valleien vol rijstvelden waar boeren aan het werk zijn. In de velden wordt niet alleen rijst, maar ook veel bloemen geteeld, die essentieel zijn voor de dagelijkse offertjes van de Balinezen. Een ideale plek om even te pauzeren en Balinese ‘laklak’ (kleine rijstpannenkoekjes met palmsuiker en cocos) te proeven die de gids meebrengt.

Onderweg passeren we kleine winkeltjes, zie je koekjes drogen langs de weg (bestemd voor offers) en zwaaien schoolkinderen enthousiast naar je als ze een ‘bule’ zien. Soms kunnen we zelfs even een schooltje bezoeken.

Hoe dichter je bij de kust komt, hoe droger het landschap wordt. In het droogseizoen krijgt het zelfs een mediterrane sfeer. We eindigen aan Virgin Beach: een paradijselijk zandstrand met felblauw water. De ideale plek voor een lunch en misschien een cocktail.

Van klanten hoor ik vaak dat ze het leuk vinden om zo dicht bij de lokale bevolking te zijn. Wat hen bij blijft na zo'n tour zijn de bewoners die rijst telen of de voorbereidingen voor een Hindu-feest. Daarnaast is de fietstocht ook vooral naar beneden, dus ze vinden het zeker geen moeilijke tocht.