Slowakije

Oh oh Krakau

Ons avontuur begint met een landing in Krakau. Aardrijkskunde was ons sterkste vak en dus weten we dat we niet in Slovakije zitten maar wel in Polen. De grens tussen beide landen gaat door het Tatragebergte. Het is nog een kleine 3 uur carpoolen voordat we aankomen aan onze berghut in Zverovka: een degelijke hut met gemeenschappelijke slaapkamers, gelegen in de bossen ergens tussen nergenska en holvanplutoska.

Overnachting in een berghut in Zverovka.

Beklimming van de Vol-au-Vec

We vertrekken vanuit de berghut voor een wandeling van 16 tot 19 km. Het begint eenvoudig door de vallei van Latana. Het zou ons verbazen moest je hier veel andere wandelaars tegenkomen. We zijn bij Bootz dan ook trots dat we dit amper gekende stukje natuur ontdekt hebben en er ongestoord van kunnen genieten. Op het einde van de vallei schakelen we wat hoger voor de klim naar het topje van de Lucna, gelegen op de grens met Polen. Nu volgt het mooiste stukje van de dag met een wandeling langs de bergflank met vergezichten over Slovakije en Polen. Kers op de bergtoppen is de Rakon-peak op 1870 meter. Wat zeg je? Nog niet moe? Of er nog een kers bovenop de kers kan gelegd worden? De liefhebbers kunnen nog smullen van de extra beklimming van de Volovec voor een 2-tal extra kilometer omhoog en omlaag.
We nemen de easy way down terug naar ons hutje in het bos.

18,5 km (met de Volovec erbij) | 1100 m stijgen | 1100 m dalen

Overnachting in een berghut in Zverovka.

Even fiets anders

Een mooie ochtendrit naar Podbanske. Maar we gaan daar niet op een bankske zitten, wél op een fietszadel. We fietsen stroomopwaarts door de Koprova-vallei. Dat is een redelijk eenvoudige klim met een kort steil stukje. We rijden op een rustige asfaltweg dus je hoeft geen technische mountainbike skills te hebben. De rit omhoog duurt zo’n uur tot anderhalf uur. Omlaag gaat héééél wat sneller. We parkeren onze fietsen naast de Kmet'ov, de grootste waterval van Slovakije. Zo’n 90 meter, maar door zijn vorm zien we er maar een stukje van. Een wandelpad leidt ons door de vallei en bos naar de boomgrens. We klimmen nog hoger en steken 2 mooie bergpassen over. De Sedlo Zavory en de Hladke Sedlo. Volgens ons het mooiste stukje van het Tatragebergte.

Fietsen: 16 km | 320 m stijgen en dalen
Wandelen: 12 km | 670 m stijgen en dalen

Overnachting in een comfortabel guesthouse in Stará Lesná

Piecky ladders

Ritje van een half uur naar het nationale park. Het wordt een makkelijkere dag dan de vorige twee behalve … voor wie hoogtevrees heeft. Die zal enkele keren de schrik moeten overwinnen want we beklimmen vandaag enkele ladders, waarvan de hoogste 13 meter is. Niets moeilijk of echt gevaarlijk, maar toch avontuurlijk voor wie normaal de lift neemt. Het pad loopt door de soms smalle Piecky-kloof en klimt - dankzij de ladders - al eens steil omhoog. Een stukje wandelen we op ijzeren roosters in de rotswand. Maar dan is dat wel slechts op enkele meters boven het water. Het is een korte wandeling met een makkelijke terugtocht door het bos. De kans is groot dat we ruim op tijd terug in ons logies zijn. Ideaal om even te relaxen of naar de lokale warmtebronnen te rijden voor een verdiende wellness.

12 km | 400 m stijgen en dalen

Overnachting in een comfortabel guesthouse in Stará Lesná

Meer groen en het Groene Meer

Weer een kort busritje van een kwartier naar Tatranska Kotlina. Een dorpje aan de voet van het massief. Van hieruit gaat het richting de Plesnivec berghut. Alweer omhoog dus! Wie zijn kleurpotloodjes mee heeft, kan hier terecht aan het ‘grote witte meer’ of het groene meer aan het einde van de tocht. Maar eigenlijk zal iedereen wel een kleurtje krijgen van deze spectaculaire hike. Rood van de inspanning, wit van uitdroging, geel van het zweet, groen van jaloezie op de tegenliggers die bergaf konden stappen, paars van de kou bij een duik in het bergmeer of blauw, omdat we dit toch maar weer flink gesmurfd hebben! Het is pas in de namiddag dat we het relatief makkelijk wandelpaadje inruilen voor de rotsige paden dieper in de bergen. Als we zin hebben, kunnen we de wandeling verlengen met een doorsteek van de Kopske Sedle bergpas, maar als we teveel moeite hadden om iedereen uit het verkwikkende bergmeer te krijgen, houden we het op de normale hike.
Zelene Pleso, of het Groene Meer, is sowieso onze eindbestemming. Niet toevallig omdat ze daar een mooi hutje hebben gezet waar wij een plaatsje in hebben gereserveerd.

12 km stappen | 1050 m stijgen | 265 m dalen

Overnachting in een eenvoudige hut bij Zelene Pleso

Velka Svistovka

Vandaag overstijgen we onszelf. Als echte berggeiten zigzaggen we ons een weg naar de bergtop Velka Svistovka. Een 2000-plusser! De kans is groot dat we de nog echtere berggeiten hier te zien of te horen krijgen. We vroegen aan honderd geiten wat ze voelden bij het zien van zo’n majestueus berglandschap. Alle honderd zeiden unaniem: ‘blèèè’. Zij blij, wij blij! En blij vervolgen we het pad langs de top van de Lomnicky (de 2de hoogste in Slovakije) en Skalnate Pleso (het rotsmeer).
De klim naar de top is steil en een kort stuk is zelfs beveiligd met een ketting. De middagpauze houden we in of rond het restaurant aan het rotsmeer. Na een verdiende lunch mogen we ons klaarmaken voor de afdaling. Op weg naar het dorpje Stary Smokovec spoelen we het zweet weg met de vele watervalletjes onderweg. In Stary Smokovec staat onze bus klaar om ons opnieuw naar Stará Lesná te brengen.

14 km | 670 m stijgen | 1220 m dalen

Paradise City

Het Slovak Paradise National Park heeft die naam meer dan verdiend! De laatste wandeldag is misschien wel de mooiste. Na de voorbije dagen is dat heel moeilijk te geloven, en toch. De Sucha Bela (= zo een knappe; vrije vertaling) is écht een knappe canyon. We zien hier misschien ook wat meer wandelaars dan de voorbije dagen. Ook in de Prielom Hornadu Canyon dreigt het geheugen van onze gsm vol te geraken met foto’s, filmpjes en die ene Bootzer die absoluut alle foto’s van zijn kat wou delen in de whatsapp groep.

16 km stappen | 630 m stijgen en dalen

Laatste overnachting in Stará Lesná.

S-love-akije

We zeggen vaarwel aan Slovakije en bereiden ons voor op de terugvlucht.
Als dat nog niet gebeurd is, is nu een goed moment om foto’s op Instagram te plaatsen met #travelbybootz en ons te taggen @travelbybootz.