Marokko

Anders Reizen organiseert al meer dan 30 jaar wandelreizen naar de woestijn van Zuid-Marokko (naast vele andere). Zo lang reeds vertrouwen we onze reizigers toe aan de goede zorgen van Mohammed en zijn mensen, geboren en getogen in de streek rond Zagora, en die ondertussen vrienden geworden zijn. Het resultaat is niet alleen veel expertise en ervaring, maar vooral een warm onthaal dat garant staat voor een onvergetelijke reis.

Veel mensen die op reis zijn geweest in de woestijn, kunnen niet anders dan er naar terugkeren. Antoine de Saint-Exupéry, de schrijver van De Kleine Prins, schreef ooit: "Ik heb altijd van de woestijn gehouden. Je zet je op een zandduin. Je ziet niets. Je verwacht niets. En toch, in stilte straalt er iets."
Hoewel het een primitieve vorm van reizen is zonder comfort, is het tegelijk ook een pure reisvorm. Je moet een knop omdraaien en je openstellen voor de woestijn, met haar schoonheid die steeds andere vormen aanneemt, haar indrukwekkende stilte en rust, haar grootse nachtelijke sterrenhemels. Het wandelen op het rustige ritme van de dromedarissen, de gezellige avonden samen met je medereizigers en de lokale ploeg, het zijn deze ervaringen die je nooit meer vergeet. De combinatie met yoga geeft extra diepgang aan een woestijnreis.

Heenreis

van Brussel naar woestijnstad Ouarzazate en transfer naar het hotel.

Naar Zagora en start trekking

Een mooie rit van een drietal uur langs de kasba’s en palmentuinen van de Drâa-vallei brengt ons naar Zagora. Dit is de laatste 'stad' voor de woestijn begint. De warme kleur van de lemen huizen, de stoffige wegen omzoomd met palmen,... je voelt dat het ritme hier al trager loopt.

Na de lunch reizen we verder zuidwaarts naar de eerste bivakplaats met zicht op Jebel Bani, de lage keten die het begin van de Sahara vormt. We spreiden voor de eerste maal ons slaapmatje uit in het zand. Na een avondmaal en gezellig kennismaken met de plaatselijke mensen die ons zullen vergezellen, kruipen we in onze slaapzak. De ogen sluiten onder zo'n overweldigende sterrenhemel... niet makkelijk!

Naar de oase van Diabi

We staan op als de zon nog niet is opgeklommen aan de hemel en komen samen voor eenvoudige yogaoefeningen waaraan je ook zonder yoga-ervaring kan deelnemen. Ze maken je lichaam wakker en fris voor de nieuwe dag. De yoga die we beoefenen is 'iyengar'; deze vorm van yoga richt zich vooral op het lichamelijke eerder dan het spirituele.

Dan gaan de wandelschoenen aan. Als de dromedarissen bepakt zijn vertrekken we omhoog naar de pas over de Jebel Bani. De afdaling over keien en steenslag is gemakkelijk. In deze zwarte rotswoestenij vormen wat struiken en de geiten- en kamelenharen tenten van enkele bedoeïenenfamilies de zeldzame contrasten. Een echte oase brengt schaduw tijdens de middagpauze, en nadien gaat het door de vallei en over een volgende kleine pas verder tot onze volgende bivakplaats bij de oase van Diabi.

Aan het einde van de dag, als het lichaam vermoeid is en de zon haar hitte verliest, komen wij opnieuw in stilte samen. Door yogaoefeningen laten we de spieren herstellen en werken we gericht aan een diepe lichamelijke ontspanning. Als de zon achter de einder is verdwenen, wordt het al snel donker. Maar de duisternis wordt verjaagd door de schittering van duizenden sterren.

Ook de volgende dagen houden we dit ritme aan: ochtendyoga - wandelen - avondyoga.

Naar Imi-N'oued-Lemhasser

We verlaten de oase en trekken door de bedding van een droogstaande rivier en tussen de lage berghellingen naar Imi-N'oued-Lemhasser, onze overnachtingsplaats. Deze plek tussen bergen en woestijn is ook geliefd bij de nomaden die hier rondzwerven.

Naar de Chegaga-duinen

We klimmen weer zachtjes omhoog naar een lage pas, niet moeilijk voor ons maar een uitdaging voor de dromedarissen. De afdaling voert over grote zwarte rotsen, geboetseerd door de wind en de zon. In de verte zien we ons einddoel van vandaag, de duinengordel van Chegaga, vanop deze afstand nog klein en onbeduidend. Over een laatste steenvlakte bereiken we uiteindelijk onze kampeerplaats. Het uitzicht bij zonsondergang vanop een van de duinen is onwaarschijnlijk mooi.

Naar de Bougarne-duinen

We verlaten de duinen van Chegaga en richten ons oostwaarts voor wat de langste etappe van de trekking wordt. Na een siësta onder de tamarinden bereiken we de duinen van Bougarne, een schitterende, weinig bezochte plaats waar we onder de weidse sterrenhemel ons matje spreiden. We laten opnieuw onze vermoeidheid wegvloeien in een avondlijke yogasessie.

Einde trekking  - rit naar Zagora

Na de laatste yogasessie wandelen we enkele uren over plateau's en langs zandduinen tot de plaats waar de terreinwagens ons opwachten. Hier eindigt ons woestijnavontuur. Vijf dagen lang hebben we geleefd op het ritme van de natuur, omringd door een alomtegenwoordige stilte en rust. 

We worden terug naar Zagora gebracht, waar we ons verwennen met het comfort van douche en bed in een charmehotel met zwembad tussen de palmen.

Naar Ouarzazate via Tamnougalt

We rijden noordwaarts door de Drâa-vallei, onderweg bezoeken we de prachtige historische kasba van Tamnougalt, locatie voor heel wat historische films.

In Ouarzazate, waar we de laatste nacht doorbrengen, is er misschien nog gelegenheid om wat te shoppen, een terrasje te doen,...

Terugreis

Vroeg uit de veren voor de terugreis naar Brussel.