Van woestijn tot wereldwonder Petra
Wist je dat Petra een klein zusje heeft? Met eenzelfde soort ingang via een smalle kloof en in rotsen uitgekapte gebouwen, maar dan in een iets compacter formaat. Ze staat simpelweg bekend als Little Petra, maar haar officiële naam is Siq al-Barid. En hoewel dit letterlijk ‘koude kloof’ betekent, is het een perfecte opwarmer voor de dag van morgen.
De wereldberoemde, verloren en verborgen stad in de rotsen is verrassend uitgestrekt. Petra werd, op enkele gebouwen na, volledig uitgehouwen in de rotsen door de Nabateeërs en was tussen de 4de eeuw v.Chr. en 106 n.Chr. het centrum van hun rijk. De ligging alleen al is adembenemend: aan de rand van Wadi Araba, volledig omringd door grote en kleine heuvels en bergen.
Wij verkennen de tempels, graven, het theater en de offerplaats die de andere toeristen niet bereiken. Soms dringen we door in kloven tussen de bergen, soms klauteren we naar hoge heuveltoppen om van het uitzicht te genieten.
We beginnen aan een avontuurlijk circuit dat ons op de mooiste plaatsen van Wadi Rum brengt. De volgorde van de tochten zoals hieronder beschreven, kan ter plaatse nog worden aangepast.
Dromen we nog, zijn we op de planeet Mars beland of heersen we door een gekke speling van het lot over de woestijnplaneet Arrakis? Het enige correcte antwoord is dat we ons bevinden in Jordanië, in de woestijn van Wadi Rum om precies te zijn. Op net dezelfde plaats als ons stonden niet zo lang geleden Matt Damon (The Martian) en Timothee Chalamet (Dune) het ochtendprut uit hun ogen te wrijven bij dit natuurschoon.
In dit spectaculaire decor van warmgele zandvlaktes omzoomd door grillige en kleurige rotsformaties gaan we de komende 4 dagen wandelen (en af en toe klauteren). De sportievelingen kunnen, na aankomst op de kampplaats, één of meerdere van de imponerende bergtoppen beklimmen en van een weidser uitzicht op Wadi Rum genieten. We bivakkeren onder de open sterrenhemel, en genieten van de warmte en sfeer van het kampvuur.
Burdah Bridge, onmogelijk om niet met open mond staan te staren. Dit is misschien wel het bekendste stukje van de streek, en draagt niet voor niets de bijnaam 'de lieveling van Wadi Rum'. De prachtige natuurlijke brug is een zegen voor wie een nieuwe profielfoto nodig heeft. In de namiddag gaat het naar de Khasch Ridge, een kam die Wadi Rum van oost naar west doorkruist. De hemelse vergezichten krijg je er zo maar bij. Vergeet die nieuwe profielfoto niet te posten op de Bootz-pagina!
De jeep brengt ons in een halfuurtje naar Jebel Um Adami, de hoogste berg van Jordanië. We schurken tegen de Saoedische grens aan, en onderweg worden we getrakteerd op enkele stevige vista's. Een berg is geen berg als je de top niet gezien hebt, dus snel naar boven, want in de namiddag wacht alweer de Wadi Saabit. Een prachtige vallei die veel minder toeristen ziet ... niet erg, des te meer hebben de Bootzers deze vallei helemaal voor zich.
Afsluiten in stijl doe je door naar het dorpje Rum te trekken via de Rakebat-canyon, veel beter kan een dag niet beginnen. Dit prachtexemplaar was lange tijd een doorgang tussen twee valleien voor de bedoeïnen en hun vee. Soms smal, steeds imposant. We blazen stevig uit en nemen de bus terug naar Aqaba waar we onze terugkeer in de bewoonde wereld vieren.
We genieten van een vrije dag in Aqaba waar we bekomen van onze trekking. Voor wie wil, is er de mogelijkheid om te gaan snorkelen of gewoon het woestijnstof weg te spoelen in de Rode Zee. We genieten van ons laatste avondmaal samen en doen nog een klein dutje voor we 's nachts naar de luchthaven trekken om onze nachtvlucht naar huis te nemen.
Het zit erop, we keren weer huiswaarts. Maar niet zonder een flinke dosis woestijnervaring, nieuwe vriendschappen, en een massa foto's om het thuisfront er even aan te herinneren waarom de woestijn zo'n subliem goed gekozen bestemming was. Hopelijk zien we je snel weer op een volgende Bootzreis!