Mijn naam is Rinke Cautaerts en reizen is mijn passie. Op mijn 25ste besloot ik om alleen de wereld rond te trekken. Ik liet ons Belgenlandje achter me en trok de Atlantische Oceaan over waar mijn eerste soloavontuur op Zuid-Amerikaanse bodem begon. Negen maanden lang reisde ik op een traag tempo door de Argentijnse pampa’s, het wondermooie Patagonië, het veelzijdige Chili, het avontuurlijke Bolivia, het culturele Peru en het kleurrijke Colombia. Toen had ik de reismicrobe pas echt te pakken en niet veel later vertrok ik op een nieuwe soloreis die me vanuit het gastvrije Japan via Taiwan, Vietnam, Myanmar, Laos, Cambodja tot in Indonesië bracht, vanwaar ik de oversteek naar Nieuw-Zeeland maakte. Dit land verbaasde me zo, dat ik er prompt een jaar bleef. Op mijn terugreis naar huis, hield ik nog twee maanden halt in Nepal. De grootsheid van het Himalayagebergte confronteerde mij met hoe nietig we zijn als mens. 23 dagen lang was de Khumburegio mijn wandelspeeltuin. Mijn bezoek aan België was kort en niet veel later trok ik naar Noorwegen om er te werken als kajak- en via ferratagids. De pandemie heeft me opnieuw leren honkvast te zijn en sindsdien werk ik als leerkracht in het secundair onderwijs. Maar elke vakantieperiode blijf ik erop uittrekken om plekken in de wereld te ontdekken, want elk land heeft zijn eigen natuurlijke en culturele schatten en ze blijven me verbazen.
De meeste van onze reizen worden begeleid door een Nederlandstalige Bootz-begeleid(st)er, die instaat voor de praktische organisatie van de reis. Ze zijn geselecteerd op basis van hun ervaring met groepen, hun sociale vaardigheid en organisatietalent. Vaak beschikken ze over kennis van het land en de cultuur, van de gebruiken.
De begeleid(st)ers zijn de sleutelfiguren voor het welslagen van de reis. Zij staan in voor de praktische organisatie en fungeren vaak als tolk tussen de inheemse bevolking, evt. gidsen en de groep. Ze fungeren echter niet als kunsthistorische gids.
Ook binnen de groep vervult de begeleid(st)er een belangrijke rol. Een reisgroep is nl. toevallig samengesteld en het enige dat de deelnemers voorlopig gemeen hebben, is hun zin om die bepaalde reis te maken. De persoonlijkheid van de begeleid(st)er is hierin van kapitaal belang. Daarom stellen wij hoge eisen aan deze mensen en proberen hen door vormingsdagen en door overleg met de kantoorploeg tot een team te smeden.
Voor enkele bestemmingen waar de taal weinig problemen kan stellen, doen wij soms beroep op plaatselijke Frans- of Engelstalige gidsen met een grondige kennis van de streek.”